Het logo bestaat uit twee symbolen: de Vesica Pisces en de Lemniscaat. 

 De Vesica Pisces is een heilig wiskundig geometrisch symbool dat bestaat uit twee gelijkwaardige cirkels die over elkaar geschoven zijn. Het symbool wordt teruggevonden in veel oude beschavingen, maar ook in de natuur. Het overlappende stuk is een portaal voor het niet-fysieke, om zich te manifesteren in de fysieke werkelijkheid.  De mannelijk cirkel en de vrouwelijke cirkel verenigen zich en vormen zo een geboortekanaal, de Mandoria (of de vulva = de heilige doorgang van de ziel) voor het nieuwe leven, de materiële wereld.
De sleutel tot creatie en manifestatie. 
De binnen – en de buitenwereld. 

foto: Creation Center

  Ik kwam het symbool voor de eerste keer tegen toen ik jaren geleden The Chalice Well Garden bezocht in Glastonbury. U.K. Daar ligt het, doorboord met een zwaard (koning Arthur) als putdeksel – ontworpen door Frederick Bligh Bond – , op de heilige bloedbron. Deze bron met zeer ijzerhoudend water (vandaar bloedbron) wordt gezien als een doorgang naar de spirituele wereld. Deze bron is een plek van contemplatie, van rituelen, initiaties, handfastings en de viering van alle jaarfeesten. 

foto: Jan Dixon

 De Lemniscaat – de liggende acht – (van het Latijnse Lemniscus wat onderscheiding betekent) is het heilige wiskundige teken voor oneindigheid. 
Symbool van het eeuwige leven en van de wisselwerking der tegengestelde krachten en verwijst naar de wet van oorzaak en gevolg. 
Geven en nemen, jij en de ander. Oneindige vriendschap of liefde, het vereeuwigen van een speciaal moment.
Het symbool is constant in beweging, (vernieuwing, harmonie, evenwicht en verbondenheid) met een moment van rust in het midden, waardoor het weer door kan gaan naar de andere kant.  In de Keltische mythologie staat het voor oneindige spirituele liefde, vandaar dat het mij zo aansprak, in eerste instantie werd het complete logo voor mij het symbool van de verbinding met mijn man.
Het symbool kreeg voor mij grotere betekenis door het boek ‘Herinneren’ van Steve Rother, (uitgeverij Akasha) waarin hij beschrijft hoe het raakpunt in het midden het moment van totale creatie was, het ontstaan van Alles. 
Dat maakte op mij grote indruk. 

uit: Herinneren – Steve Rother

 Het maakt niet uit of je de lemniscaat liggend of staand gebruikt, de energie van het symbool is even sterk. Het brengt in balans, is aardend, helend en meditatief.
Op bijgaande afbeelding is dit raakpunt mooi in beeld gebracht: 

foto: Natuurlijk Bewustzijn

Ontstaan als logo: 

 In mei 2014 was ik weer in Glastonbury. De plaats waar ik al diverse malen was geweest als reisbegeleidster van door mij en mijn zus Miep georganiseerde spirituele reizen naar Stonehenge, Avebury en Glastonbury.
Ik was daar met mijn gezin en kleinkinderen waar we in alle vroegte om 6.00 u ’s morgens eerst in de cirkel van Stonehenge stonden en later doorreden naar Glastonbury. Uiteraard beklommen we de Tor en bezochten de Chalice Well Garden.
Toen we daarna nog wat winkelden in het centrum, zag ik in een winkeltje een hanger liggen waar ik meteen verliefd op werd. In eerste instantie als symbool voor de verbinding met mijn man.
Je snapt het al, dit werd mijn nieuwe logo.
Ik heb het symbool laten tatoeëren door Kristel van Rob’s Tattoos op de binnenkant van mijn rechterpols en later aan Bianca Schwill van RavenChildInks gevraagd het te verwerken als logo.
Dat is het dus nu geworden.
De versmelting van het mannelijk en vrouwelijk met een poort naar het nieuwe; de balans tussen oorzaak en gevolg, het oneindige, samengevoegd in een Keltisch nieuw symbool, wat meteen mijn verbinding met het oude, mij zo geliefde Engeland weergeeft.
Nederland is mijn vaderland, Engeland mijn moederland, duidelijker kan dit niet zijn. 

       

De originele hanger uit Glastonbury – Mijn tatoeage